Gelişmelerden haberdar olmak için bizi Google Haberler'den takip edin!
Evrende herhangi bir şey çok nadiren bir şey tamamen hareketsizdir. Tüm normal maddeler, kendi frekanslarında titreşen, vızıldayan parçacıklardan yapılmıştır.
Mümkün olduğu kadar yavaşlamalarını sağlayabilirsek malzeme, hareket temel durumu olarak bilinen duruma girer. Bu durumda fizikçiler, ikisini birleştirmenin bir yolunu aramak için klasik fizikle sınırı araştırarak kuantum mekaniği ve kuantum yerçekimi testleri yaparlar.
Daha önce bu testler, nano ölçekte gerçekleştiriliyordu ama şimdi ilk kez büyük bir “nesne” üzerinde yapıldı. Bahsedilen nesne 10 kilogramlık efektif bir kütleye sahip.
Bu nedenle çalışma, kuantum dünyasını araştırmak için yeni bir yolu temsil etme niteliğine sahip.
MIT’den makine mühendisi Vivishek Sudhir çalışmayı anlatırken, “Hiç kimse yerçekiminin devasa kuantum durumları üzerinde nasıl etki ettiğini gözlemlemedi” dedi.
Kuantum Dünyası
Bir atom bulutunun kuantum temel durumuna ulaşmak kolay değildir. Titreşimlerini durdurmak için doğru miktarda kuvvet uygulayarak atomu soğutmanız gerekir. Yeterince soğutmazsanız, yalnızca yavaşlar; bu yüzden atomu durdurmak adına uygun kuvveti uygulamak için atomun titreşimlerinin tam enerji seviyesini ve yönünü bilmeniz gerekir.
Buna ‘geri besleme soğutması‘ denir ve nano ölçekte yapmak daha kolaydır, çünkü daha küçük atom gruplarını izole etmek ve paraziti en aza indirmek daha kolaydır. Bu nedenle çalıştığınız nesne ne kadar büyürse, bu parazitle başa çıkmak o kadar zorlaşır.
Şimdi ise bir araştırma ekibi, ilk kez bu dengeyi büyük bir nesnede kurmayı deniyor. Ekip çalışmanın başında, bu nesnenin hareketini tam olarak ölçerek, hareket halindeki zemin durumunu indüklemek için gereken geri besleme soğutma oranını tam olarak bulmayı umduğunu açıklamıştı, ve bunu başarmışa benziyor!
MIT ve LIGO iş birliğinden fizikçi Chris Whittle çalışmanın önemini vurgularken, “Bir şeyi temel durumda hazırlamak, genellikle onu heyecan verici veya egzotik kuantum hallerine sokmanın ilk adımıdır” ifadelerini kullandı.
Yani, bu çalışma oldukça heyecan verici görünüyor çünkü bu, diğer nesnelerin bazılarını daha önce hiç yapılmamış bir kitle ölçeğinde incelenmesine olanak tanıyabilir.
Çalışma Science’da yayınlandı.
