Gelişmelerden haberdar olmak için bizi Google Haberler'den takip edin!
Zihnimizin, bulutlardan araba kaportalarına ve prizlere kadar iki göz ve bir burnun benzeri şekiller olan her yerde yüzler görmeye yatkın olduğunu biliyoruz ve bu durum teknik olarak bir yüz “pareidolisi” olarak biliniyor. Yeni bir çalışma, bu gerçekleştiğinde beyinde gerçekte neler olup bittiğine dair bize fikir verecek nitelikte!
Bilim adamları, beynin bu hayali yüzleri gerçek insan yüzleriyle aynı şekilde işleyip işlemediğini bilmek istedi. Yapılan araştırma sonucunda ise onları nasıl algıladığımız ve yorumladığımız konusunda bazı benzerlikler olduğu ortaya çıktı.
Araştırma, pareidolia yoluyla bulunan sahte yüzlerin gerçek bir yüzle aynı şekilde değerlendirildiğini öne sürüyor. Avustralya’daki Sidney Üniversitesi’nden psikolog David Alais bu kapsamda, “Bu nesnelerin gerçek yüzler olmadığını biliyoruz, ancak bir yüz algısı kalıcıdır” diyor.
Alais ve meslektaşları 17 gönüllüden bir dizi düzinelerce yanıltıcı insan yüzüne bakmalarını istedi, bunlar birkaç kez tekrarlandı ve ardından bu gönüllülerden bilgisayar yazılımı aracılığıyla her birinde duyulan hislerin gücünün derecelendirilmesi istendi.
Araştırmacılar, çalışma katılımcılarının çoğunlukla pareidolia yüzlerinin gösterdiği ifadeler üzerinde hemfikir olduklarını ve bu önyargının bir önceki yüzün ifadesine dayanarak ortaya çıktığını buldular.
Başka bir deyişle, arka arkaya mutlu yüzler, bir sonrakini de mutlu görmemizi sağlar. Bu yanlılığın hem gerçek hem de hayali yüzlerde gözlemlenmesi, beynin onları benzer şekilde işlediğini ve benzer sinir ağlarını kullandığını gösteriyor.
Araştırmacılar, beynimizin sürekli olarak yüzleri tanıması ve yüz ifadelerini değerlendirmesinin nedeni olarak sosyal iletişimde yüz ifadelerinin önemine işaret ediyor.
Yani, yüz ifadelerini analiz etmek bizim ne tür bir durumda olduğumuzu ve bundan sonra ne yapacağımızı belirlememize yardımcı olur, bu yüzden beynimiz bunu çok hızlı ve çok az bilgi ile yapmayı öğrendi.
Pareidolia yüzlerinin insan yüzlerinden farklı olarak tüm şekil ve boyutlardan ve malzemelerden çok çeşitli ve incelikli olabileceği düşünüldüğünde, beyin bu görsel sinyalleri çok hızlı bir şekilde işleme konusunda etkileyici bir iş çıkarıyor diyebiliriz.
Araştırma Proceedings of the Royal Society B‘de yayınlandı.
